σύμπραξη

σύμπραξη

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

ΔΗΚΕΠΑ: Ζήτημα ζωής ή θανάτου



   To τρίτο κατά σειρά κρούσμα απόπειρας αυτοκτονίας από εργαζόμενο στη Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση Πολιτισμού και Αθλητισμού Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας (ΔΗΚΕΠΑ), τη δημοτική επιχείρηση που προήλθε από τη συγχώνευση των τεσσάρων κοινωφελών επιχειρήσεων του δήμου μας τον Ιούνιο του 2011 και που μόλις δυο χρόνια μετά πνέει τα λοίσθια.
Εν τάχει να αναφέρουμε τα γεγονότα, καθώς έχουν είναι ήδη γνωστά. Ότι η απόπειρα αυτοκτονίας σημειώθηκε στο δημοτικό Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης. Ο εργαζόμενος, πατέρας δύο παιδιών, σε μια στιγμή απελπισίας έκοψε τις φλέβες του μπροστά στα έκπληκτα μάτια των εργαζομένων του ΚΕΚ. Διασώστες του ΕΚΑΒ έσπευσαν στο σημείο, καθώς επίσης άνδρες από το αστυνομικό τμήμα Κερατσινίου και εκπρόσωποι του συλλόγου εργαζομένων του Δήμου.
Στο απονενοημένο αυτό διάβημα που δεν είναι το μόνο στους κόλπους της επιχείρησης, δήλωσε ότι προέβη λόγω της πλήρους αδιαφορίας, πολιτικής ανευθυνότητας και διοικητικής αναποτελεσματικότητας της δημοτικής αρχής. Παρά την έκκληση για καταβολή των δεδουλευμένων του και τις επανειλημμένες προσπάθειες για εξεύρεση λύσης μέσω της δημοσιοποίησης του προβλήματος, ο άτυχος εργαζόμενος δεν βρήκε ανταπόκριση από τη διοίκηση της ΔΗΚΕΠΑ, ενώ καταγγέλλει ότι δέχτηκε απειλές κατά της ζωής του από δημοτικό σύμβουλο.
Κατά την εκτίμηση μας, ο εκτροχιασμός της επιχείρησης ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένος καθώς ένα μήνα μετά την σύστασή της, ο τότε πρόεδρός της υπέβαλε την παραίτησή του στο δήμαρχο Λουκά Τζανή, υπογράφοντας μια επιστολή - κόλαφο, στην οποία έκανε λόγο για «αδιαφανείς διαδικασίες και αθρόες προσλήψεις προσωπικού» στην τέως δημοτική επιχείρηση αθλητισμού του Δήμου Κερατσινίου και χαρακτήριζε συμβούλους του δημάρχου ως «ρουφιάνους, τσάτσους και αυλικούς», προφανώς θέλοντας με τον τρόπο αυτό να αποσοβήσει και τυχόν δικές του ευθύνες.
Η εν λόγω επιστολή ήρθε προς επίρρωση των καταγγελιών της αντιπολίτευσης περί παράνομων προσλήψεων, καθώς επίσης καταγγελιών περί των «κατ’ ευφημισμόν» εθελοντών, οι οποίοι παρότι δεν είχε διασαφηνιστεί το πλαίσιο της εθελοντικής τους προσφοράς, εντάχθηκαν σε διοικητικές υπηρεσίες της επιχείρησης, αλλά και του δήμου, εγείροντας υποψίες για παράνομες αμοιβές. Όπως ήταν αναμενόμενο, ακολούθησε διοικητικό αλαλούμ και πολιτική βαβέλ.
Τον Αύγουστο του 2011, συνέβη η πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας από εργαζόμενη στην επιχείρηση, η οποία είχε προσληφθεί ως άτομο με ειδικές ανάγκες. Παρότι είχε ενημερώσει τον τότε πρόεδρο και γιατρό για το οικονομικό της αδιέξοδο αλλά και τα προβλήματα υγείας της, οι προειδοποιήσεις της δεν λήφθηκαν σοβαρά υπ’ όψιν. Υπήρξε παραίτηση και αντικατάσταση του προέδρου που ακολουθήθηκε από έναν κύκλο έκρυθμων συνεδριάσεων δημοτικού και διοικητικού συμβουλίου, φραστικές επιθέσεις, ακόμη και ξυλοδαρμό μέλους του διοικητικού συμβουλίου από τον μετέπειτα πρόεδρο της επιχείρησης, που είχε ως αποτέλεσμα μηνυτήρια αναφορά.
Έκτοτε ακολούθησαν κινητοποιήσεις (καταλήψεις, πορείες, εκδηλώσεις, συνεδριάσεις), επισχέσεις εργασίας και σωρεία καταγγελιών που είδαν το φως της δημοσιότητας, ενώ η επιχείρηση οδηγήθηκε σταδιακά στην πλήρη αποδιάρθρωση, έχοντας αφενός οδυνηρές επιπτώσεις στην πολιτιστική, αθλητική και κοινωνική δραστηριότητα του δήμου, αφετέρου καταδικάζοντας το ανθρώπινο δυναμικό της σε απαξίωση και απόγνωση.
Οικονομικοί εισαγγελείς, το σώμα επιθεωρητών δημόσιας διοίκησης αλλά και η επιθεώρηση εργασίας έχουν λάβει γνώση του προβλήματος, ενώ οι βουλευτές της περιοχής Μαρία Γιαννακάκη (ΔΗΜΑΡ), Διαμάντω Μανωλάκου (ΚΚΕ), Παναγιώτης Λαφαζάνης, Δημήτρης Στρατούλης και Τζένη Βαμβακά (ΣΥΡΙΖΑ) έχουν υποβάλει σχετικές ερωτήσεις για το θέμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κοινωφελής Επιχείρηση ΔΗΚΕΠΑ απασχολεί 5 υπαλλήλους με συμβάσεις αορίστου χρόνου, περίπου 40 υπαλλήλους ΑΜΕΑ με προγράμματα του ΟΑΕΔ, κάποιοι από τους οποίους μάλιστα αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά μακροχρόνια ζητήματα υγείας, αλλά και περί τους 100 καθηγητές των πολιτιστικών και αθλητικών προγραμμάτων, οι οποίοι επαναπροσλήφθηκαν μόλις τον τελευταίο μήνα, ενώ παραμένουν απλήρωτοι από πέρυσι.
Θεωρούμε ότι η μόνη λύση που μπορεί να δοθεί έστω και τώρα στο πλήρες αδιέξοδο της επιχείρησης, θέτοντας οριστικά τέρμα στην «ομηρία» των εργαζομένων, την απαξίωση δημοτικών θεσμών αλλά και την αποδιοργάνωση των πολιτιστικών, αθλητικών και κοινωνικών υπηρεσιών προς τους δημότες της πόλης μας, σε μια περίοδο που τις χρειαζόμαστε περισσότερο παρά ποτέ, είναι η αναγκαστική λύση και εκκαθάριση της επιχείρησης, με ταυτόχρονη μεταφορά δράσεων και προσωπικού στο Δήμο.
Εν όψει δε των αποχωρήσεων 14.000 δημοσίων υπαλλήλων που έχουν εξαγγελθεί για το τρέχον και το επόμενο έτος και το 2014, που είναι πολύ πιθανόν να περιλαμβάνουν και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι και αποτελεσματικοί, έστω και την ύστατη στιγμή.

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Παρέμβαση της Αλλιώτικης Πόλης στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου για το θέμα των ραδιενεργών αποβλήτων.



Είναι γνωστό το πρόβλημα που έχει ανακύψει από την αποκάλυψη των ραδιενεργών αποβλήτων στην περιοχή Λακκώματα Σχιστού.

Τα απόβλητα προέρχονται από το παλιό εργοστάσιο Λιπασμάτων Δραπετσώνας. Τα εναπόθεταν εκεί για μια μεγάλη  χρονική περίοδο, από το 1979 ως το 1999 σε ένα χώρο 125 στρεμμάτων.  Πρόκειται για 10 εκατομμύρια τόνους φωσφογύψου, παραπροϊόντος του ουρανίου και κατάλοιπο της παραγωγής λιπασμάτων, τον οποίο με αναλύσεις της, η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας έχει χαρακτηρίσει επικίνδυνο αφού ξεπερνά κατά πολύ τα προβλεπόμενα όρια ασφαλείας που θέτει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και εκτιμά ότι θα περάσουν εκατοντάδες χρόνια για να περιοριστούν τα επίπεδα ραδιενέργειας.

Για την ασφάλεια του χώρου, έχουν δαπανηθεί μέχρι σήμερα 3 εκατομμύρια ευρώ, όμως οι δυνατές βροχές του περασμένου μηνός αποκάλυψαν και κατέστρεψαν μέρος των  προστατευτικών μεμβρανών που είχαν τοποθετηθεί πάνω στα ραδιενεργά απόβλητα και ένα μέρος τους έχει παρασυρθεί από τα νερά ενώ δεν μπορεί να αποκλειστεί ο κίνδυνος μετά την αποκάλυψη τους, να εισχωρήσουν στο έδαφος και να φτάσουν τον υδροφόρο ορίζοντα.

Είναι γνωστή και δικαιολογημένη η ανησυχία των κατοίκων του Δήμου μας από αυτή την κατάσταση, είναι δεδομένη η προσδοκία όλων μας για την ταχύτατη αποκατάσταση της καταστροφής και την ολοκλήρωση των έργων προστασίας των επικίνδυνων απόβλητων, γιατί παρά το τεράστιο ποσόν που δαπανήθηκε, δεν εξασφαλίστηκε ποτέ η προστασία της περιοχής.

Εκφράζοντας την ανησυχία όλων μας, η περιφερειακή παράταξη «αττική γη», δια των δυο περιφερειακών της συμβούλων, Γρηγόρη Ψαριανού και Δημήτρη Βαρελά, κατέθεσε αίτημα για συζήτηση του θέματος προ ημερησίας διάταξης στο περιφερειακό συμβούλιο της 2 Απριλίου προκειμένου να παρέμβει άμεσα η περιφέρεια. Το θέμα τελικά εισήχθη και συζητήθηκε στην συνεδρίαση της 9 Απριλίου.

 Ο Δημήτρης Βαρελάς επισήμανε την αναγκαιότητα η περιφέρεια να πάρει πρωτοβουλίες για το θέμα πριν το φθινόπωρο, οπότε λόγω βροχοπτώσεων η ραδιενέργεια μπορεί να εισχωρήσει στον υδροφόρο ορίζοντα.

Ο  Γρηγόρης Ψαριανός στάθηκε ιδιαίτερα  στο γεγονός ότι είναι θέμα δημόσιας υγείας και άρα δεν πρέπει να πηγαίνουμε πιθανολογώντας, θεωρώντας επιβεβλημένη τη διενέργεια μετρήσεων στην περιοχή.

Στο περιφερειακό συμβούλιο παρέστη και έκανε παρέμβαση η εκπρόσωπος της Αλλιώτικης Πόλης Μαρία Καραφέρη, η οποία στην σύντομη ομιλία της εξέφρασε την δίκαιη ανησυχία των φορέων της πόλης, επισημαίνοντας ότι το θέμα μονοπωλεί σχεδόν τον τοπικό τύπο. Εκτίμησε ότι η πρωτοβουλία για υιοθέτηση ψηφίσματος που είχε διατυπωθεί ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση πλην όμως ανεπαρκής. Και έκλεισε την παρέμβαση της επισημαίνοντας  ότι ανεξάρτητα από τις συντρέχουσες αρμοδιότητες, ευκταίο θα ήταν η περιφέρεια να αναλάβει πρωτοβουλία δράσης και εποπτεία της δράσης αυτής, γιατί ο κίνδυνος να παραπεμφθεί το θέμα στις καλένδες είναι υπαρκτός.

Τελικά, το Περιφερειακό Συμβούλιο αποφάσισε να επαναφέρει το θέμα για συζήτηση σε επόμενη συνεδρίασή του, αφού πρώτα οι παρατάξεις καταθέσουν υπομνήματα. Ο Περιφερειάρχης Αττικής τόνισε την ανάγκη συνεργασίας των παρατάξεων, προκειμένου να καταλήξουν στην βέλτιστη απόφαση.

Σάββατο 6 Απριλίου 2013

Για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης στο ΑΤ Δραπετσώνας





Με αφορμή τις πρόσφατα δημοσιοποιούμενες καταγγελίες για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης στο Αστυνομικό Τμήμα Δραπετσώνας πάνω από 100 συνανθρώπων μας Μεταναστών/ριών πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πορεία προς το ΑΤ Δραπετσώνας που διοργάνωσε το «Παμπειραϊκό Αντιφασιστικό Μέτωπο» στην οποία συμμετείχαμε. Η «Αλλιώτικη Πόλη» εκφράζει την έντονη αποδοκιμασία και αποστροφή της για τα διαλαμβανόμενα επί 9 μήνες γεγονότα, τα οποία παραπέμπουν σε εικόνες «υποπολιτισμού».
Σε χώρο έκτασης 70 τ.μ., προορισμένο για να εξυπηρετεί ανάγκες βραχείας κράτησης, κρατούνται εδώ και 9 μήνες πάνω από 100 Μετανάστες/ριες στοιβαγμένοι/ες, υπό απερίγραπτες συνθήκες υγιεινής και χωρίς τις απαιτούμενες εγγυήσεις από την Διεθνή και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, η οποία δεσμεύει την Ελλάδα, αναφορικά με την ισότιμη πρόσβαση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων που ζουν στην επικράτεια της, συμπεριλαμβανομένων των Προσφύγων και Μεταναστών/ριών με ή χωρίς χαρτιά.
Υπενθυμίζεται, ότι η χώρα μας έχει καταδικαστεί σε δεκάδες υποθέσεις από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για συνθήκες σκληρής, απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης (άρθρο 3 ΕΣΔΑ) σε κρατητήρια της αστυνομίας, κέντρα κράτησης - "φιλοξενίας" αλλοδαπών και Καταστήματα Κράτησης, το παράδειγμα του ΑΤ Δραπετσώνας επιβεβαιώνει τον κανόνα, ότι όλα αυτά μένουν κενό γράμμα.
Σημαντική στην κατεύθυνση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι η πρόσφατη απόφαση του μονομελούς πλημμελειοδικείου Ηγουμενίτσας οι δικαστές/ίνες του οποίου, στεκόμενοι/ες στο ύψος των περιστάσεων αθώωσαν 15 αλλοδαπούς κρατουμένους που κατηγορούνταν για απόδραση από το χώρο κράτησης τους με το σκεπτικό ότι βρίσκονταν σε κατάσταση ανάγκης που αίρει τον άδικο χαρακτήρα της πράξης τους, ακριβώς λόγω των απάνθρωπων συνθηκών κράτησης.
Αυτές τις ημέρες πραγματοποιείται στη χώρα μας η επίσκεψη της επιτροπής κατά των βασανιστηρίων και της απάνθρωπης ή της ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το περιστατικό της Δραπετσώνας ενισχύει την πεποίθηση ότι θα προβεί για άλλη μια φορά σε δημόσια δήλωση κατά της Ελλάδας.
Εκτιμούμε ότι έχει έρθει ο χρόνος να εκμεταλλευτεί ο συνήγορος του ΠΟΛΙΤΗ τη θεσμική του δυνατότητα για αυτεπάγγελτη έρευνα και παρέμβαση.
Εκτιμούμε επίσης, ότι πρωτοβουλίες δημοσιοποίησης και διαμαρτυρίας σαν την σημερινή αναδεικνύουν τα θέματα, όμως τα ζητήματα που σχετίζονται με την απαγόρευση των βασανιστηρίων και της απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης είναι δομικού χαρακτήρα και χρίζουν επίλυσης μέσω μακροχρόνιου προσανατολισμού και σχεδιασμού από τα συναρμόδια Υπουργεία με την υπόμνηση, ότι η εξασφάλιση ακόμη και των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων απαιτεί σοβαρή πολιτική βούληση, η οποία παρά τις εκκλήσεις των Διεθνών Οργανισμών και των Ανεξάρτητων Εμπειρογνωμόνων δεν φαίνεται να υπάρχει Πολιτειακά, εφόσον η επίσημη απάντηση του Ελληνικού Κράτους εξαντλείται στην καταβολή των μη αμελητέων ποσών αποζημίωσης στα θύματα των παραβιάσεων, λόγω απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης.





Συνάντηση με τον Συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης





Αντιπροσωπεία της «Αλλιώτικης Πόλης», πραγματοποιήσαμε την Τετάρτη 3 Απριλίου, συνάντηση με τον συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης στο δήμο μας, κ. Λάλο. Σκοπός της συνάντησης ήταν η ενημέρωση μας γύρω από τον θεσμό και η λειτουργία του στην πόλη μας.
Δυστυχώς πληροφορηθήκαμε και την πρόθεση του κ. Λάλου να παραιτηθεί από την θέση του, λόγω της πλήρους απαξίωσης του θεσμού συνολικά, αλλά και ειδικά στην περίπτωση του δήμου μας δια της μεθόδου της σιγής γύρω από την ύπαρξη του.
Καμιά απολύτως προσπάθεια δεν κατεβλήθη από την δημοτική αρχή να γίνει γνωστός ο νεοεισαχθέντας με τον «Καλλικράτη» θεσμός, να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους δημότες που έχουν οποιαδήποτε διαφορά με τον οργανισμό του δήμου, πριν καταλήξουν πιθανόν σε δικαστικές επιλύσεις των διαφορών αυτών.
Με τον τρόπο αυτό, ο θεσμός παραμένει στο παρασκήνιο και όσοι πληροφορούνται την ύπαρξη του, την θεωρούν προέκταση της δημοτικής αρχής. Γι αυτό και η συντριπτική πλειονότητα των προσφυγών δημοτών προς τον συμπαραστάτη, αφορούν αιτήματα που δεν ανάγονται στην αρμοδιότητα του ή και έχουν ρουσφετολογικό χαρακτήρα.
Είχαμε επισημάνει, με άρθρο της Μαρίας Ηλιοπούλου από τον περασμένο Σεπτέμβριο, ότι «… Ένας ευρωπαϊκός θεσμός η τύχη του οποίου  είναι αμφίβολη στη σημερινή προβληματική Ελληνική πραγματικότητα, καθώς η λογική θέσπισής του είναι να λειτουργήσει ως θεσμός εσωτερικής διαβούλευσης μεταξύ πολιτών, επιχειρήσεων και Δήμου, για την καταπολέμηση της κακοδιοίκησης, την διασφάλιση της αμεροληψίας των δημοτικών αρχών, την βελτίωση της εξυπηρέτησης των πολιτών και των επιχειρήσεων καθώς και την αποσυμφόρηση του Δημάρχου και των άλλων αιρετών οργάνων του δήμου από τη συσσώρευση αιτημάτων και παραπόνων των πολιτών…» γιατί «…Ο δήμαρχος χάνει την αποκλειστική διαχείριση των παραπόνων και των προβλημάτων των πολιτών, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκεί μικροπολιτική ρουσφετιών και εκδουλεύσεων στους δημότες….»
Όπως μας ενημέρωσε ο κ. Λάλος, από τους 180 περίπου δήμους που πληρούσαν τις προϋποθέσεις του νόμου για την εκλογή συμπαραστάτη, μόλις 25 κατόρθωσαν να εκλέξουν. Αλλά και οι περισσότεροι από τους εκλεγέντες συμπαραστάτες, του συμπαραστάτη του δήμου μας συμπεριλαμβανομένου, δεν είναι ικανοποιημένοι από την ανταπόκριση και την αρωγή των δημοτικών αρχών στην άσκηση των καθηκόντων τους.
Η προβολή και ενημέρωση για τις αρμοδιότητες του, η προβολή και ενημέρωση για το έργο του, ώστε να αντιληφθούν οι δημότες την αλλιώτικη δυνατότητα που έχουν, υπήρξε ανύπαρκτη καθιστώντας και τον ίδιο υπόλογο έναντι ενός κοινού που αγνοεί και τον θεωρεί, άλλη μια μισθοδοτούμενη θέση.
Αντιλαμβανόμαστε τους λόγους ευθιξίας που οδηγούν τον κ. Λάλο στην απόφαση παραίτησης, πιστεύουμε όμως ότι ο θεσμός δεν πρέπει να καταργηθεί, όπως προτείνει η ένωση δημάρχων με το πενιχρό επιχείρημα της οικονομίας πόρων. (Μόλις 17 από τους συμπαραστάτες μισθοδοτούνται και σε αυτούς η μισθοδοσία τους είναι εξισωμένη με αυτήν του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου, δηλαδή στο 40% της δημαρχιακής αποζημίωσης, κατώτερη από αυτήν των αντιδημάρχων και σαφώς κατώτερη από αυτήν των «συμβούλων του δημάρχου» την αύξηση του αριθμού των οποίων απαιτούν οι δήμαρχοι). Ο πραγματικός λόγος είναι σαφώς η δυνατότητα του συμπαραστάτη να επιλύει διαφορές εις βάρος των επιλογών της κάθε δημοτικής αρχής.
Για μας, εξακολουθεί να είναι σημείο αιχμής.
Εξακολουθεί «Ο θεσμός του Συμπαραστάτη του Δημότη να είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί στο πλαίσιο της δημοκρατικής διακυβέρνησης η οποία οδηγεί στην αναβαθμισμένη συμμετοχή του πολίτη, στη διαφανή άσκηση της εξουσίας και στην υποχρεωτική λογοδοσία όπου ασκείται δημόσια»